τζιαι στους "αγώνες [του] για τη φύση, τα ανθρώπινα δικαιώματα τζιαι την ενωμένη Κύπρο"...
Ο Sertunc Akdogu εν ήταν απλά ένα τυχαίο θύμα της φασιστικής-ρατσιστικής επίθεσης στη Λάρνακα.
Τζιαι δεν πρέπει να αντιμετωπίζεται μόνον έτσι...
Ήρτεν που το Λονδίνο πρόσφατα με όνειρα τζιαι στόχους να στήσει όι απλά ένα μουσικό συγκρότημα, αλλά μιαν μουσική κοινότητα ανθρώπων...
Όπως ο ίδιος είπεν "έγινεν κάτι κακό, αλλά τούτον ίσως να εν ευκαιρία να αλλάξει κάτι"
Καλήν ανάρρωση στον Sertunc. Η πληγή του επουλώνεται.
Εν ξέρω όμως αν ισχύει το ίδιο για την κυπριακή κοινωνία βόρεια τζιαι νότια του συρματοπλέγματος...
1 comment:
Έθελα πολλά να τον δώ, εν τον επρόλαβα στο νοσοκομείο, λλίο οι πληροφορίες ότι εν πολλά σοβαρά άρα εν να κάμει πολλές ημέρες, λλίο οι δουλειές, επήα Τετάρτη απόγευμα, είπα μου έφυε πριν το μεσημέρι. Έθελα απλά να σφίξω το σιέρι του τζαι να του πώ ότι το μαχαίρι έν εν μόνο πάνω του εμπήκε. Εμπήκε σε πολλούς που μας...άλλους έπιαν τους ξώπετσα..άλλους πιο βαθκειά..τζαι να του εξηγήσω την παροιμία μας, με τους πολλούς ο πόνος εν γλυτζής, γιατρεύκεται πιο γλήορα τζαι ο πόνος του κορμιού,τζαι ο πόνος της ψυσιής. Να κουβεντιάσουμε, να πούμε ότι επεράσαμε τζαι σειρόττερα, επεράσαμε τζαιρούς που ο φασισμός τζαι ο σωβινισμός αφαιρούσε ζωές, να πούμε για τον Καβάζογλου, τον Γκουρκάν, τον Αχμέτ Σατή, τον Μένοικο,τον Μιχάλη Πέτρου, τζαι να κάμουμε τα σιέρκα μας ππουνιά τζαι να πούμε ώς δαμέ, τούντη φορά εν θα τους περάσει. Χ.
Post a Comment