Αποσπάσματα από το βιβλίο του Πίκετυ

9/1/2018

…το φτωχότερο μισό του πληθυσμού [αναπτυγμένες χώρες] δεν κατέχει σχεδόν τίποτε: στο 50% των περιουσιακά φτωχότερων εξακολουθεί να ανήκει πάντοτε λιγότερο από το 10% της εθνικής περιουσίας, και συνήθως λιγότερο από το 5%. Στη Γαλλία, σύμφωνα με τα τελευταία διαθέσιμα δεδομένα για τα έτη 2010-2011 το μερίδιο του 10% των πλουσιότερων φθάνει το 62% της συνολικής περιουσίας, και εκείνο του 50% των φτωχότερων δεν είναι παρά 4%. Στις ΗΠΑ, η πιο πρόσφατη έρευνα που διεξήγαγε η Federal Reserve για τα ίδια έτη δείχνει ότι το ανώτερο δεκατημόριο κατέχει το 72% της αμερικάνικης περιουσίας και το κατώτερο μισό μόλις 2%. 

Thomas Piketty, 2014, Το κεφάλαιο στον 21^ο αιώνα σ. 318

Έτσι οι ΗΠΑ της δεκαετίας του 2010 χαρακτηρίζονται προπάντων από μια άνευ προηγουμένου ανισότητα των εισοδημάτων της εργασίας (υψηλότερη από ό,τι έχει παρατηρηθεί σε όλες τις κοινωνίες οποτεδήποτε στην ιστορία και οπουδήποτε στον κόσμο, ακόμη και σε κοινωνίες με πολύ έντονες ανισότητες προσόντων) και από περιουσιακές ανισότητες λιγότερο ακραίες έναντι εκείνων που έχουν παρατηρηθεί στις παραδοσιακές αγροτικές κοινωνίες και στην Ευρώπη του 1900-1910. Έχει συνεπώς ουσιαστική σημασία να κατανοήσουμε τις συνθήκες ανάπτυξης που διακρίνουν καθεμία από τις δυο αυτές λογικές [κοινωνία των υπερ-στελεχών και κοινωνία των προσοδούχων], χωρίς να ξεχνάμε ότι μπορούν θαυμάσια να αλληλοσυμπληρώνονται τον 21^ο αιώνα – και όχι πλέον να υποκαθιστούν η μια την άλλη – και να οδηγήσουν έτσι σε ένα νέο κόσμο ανισότητας, ακόμα πιο ακραίο από τους πρώτους δυο.

Thomas Piketty, 2014, Το κεφάλαιο στον 21^ο αιώνα σ. 327

…Όλα δείχνουν ότι η προοδευτικότητα των φόρων στην κορυφή της ιεραρχίας των εισοδημάτων και των κληρονομιών εξηγεί εν μέρει γιατί η συγκέντρωση των περιουσιών ουδέποτε, μετά τους κλονισμούς του 1914-1945, επανήλθε στα αστρονομικά επίπεδα της Μπελ Επόκ. Αντίστροφα η θεαματική μείωση της προοδευτικότητας για τα υψηλά εισοδήματα στις ΗΠΑ και το Ηνωμένο Βασίλειο από τις δεκαετίες του 1970-1980 και μετά, ενώ οι δυο αυτές χώρες είχαν μεταπολεμικά προχωρήσει περισσότερο σε μια τέτοια κατεύθυνση, ασφαλώς εξηγεί εν πολλοίς την απογείωση των πολύ υψηλών αμοιβών. Ταυτόχρονα η άνοδος του φορολογικού ανταγωνισμού κατά τη διάρκεια των τελευταίων δεκαετιών, σε ένα πλαίσιο ελεύθερης κυκλοφορίας των κεφαλαίων, οδήγησε σε μιαν άνευ προηγουμένου ανάπτυξη των καθεστώτων φοροαπαλλαγών για τα εισοδήματα του κεφαλαίου, τα οποία περίπου παντού ανά τον κόσμο αποφεύγουν πλέον μεγάλο μέρος της προοδευτικής επιβάρυνσης του φόρου εισοδήματος…

Thomas Piketty, 2014, Το κεφάλαιο στον 21^ο αιώνα σ. 617

Για τους φορολογικούς παραδείσους [πάνω από 10% του παγκόσμιου ΑΕΠ] και για τη πρώτη εισήγηση κουρέματος στη Κύπρο [περιλαμβανομένων ασφαλισμένων καταθέσεων κάτω από 100 000]

…Είδαμε ότι στο παγκόσμιο χρηματοοικονομικό ισοζύγιο το ενεργητικό και το παθητικό συστηματικά δεν ισοσκελίζονται (η Γη μοιάζει κατά μέσο όρο να ανήκει στον πλανήτη Άρη). Το να νομίζει κανείς ότι θα διαχειρίζεται αποτελεσματικά μια παγκόσμια χρηματοοικονομική κρίση μέσα σε τόση στατιστική ομίχλη δεν είναι πολύ σοβαρό…

…Με άλλα λόγια, αν είχε εφαρμοστεί αυτός ο φόρος θα ήταν ασφαλώς βάναυσα αντιπροοδευτικός, λαμβάνοντας υπόψη τη σύνθεση και τις δυνατότητες διαφοροποίησης των μεγάλων χαρτοφυλακίων. Αφού προτάθηκε το Μάρτιο του 2013, έχοντας προηγουμένως εγκριθεί ομόφωνα από τα μέλη της Τρόικας και τους δεκαεπτά υπουργούς Οικονομικών των χωρών της ευρωζώνης, ο φόρος απορρίφθηκε με σφοδρότητα από τον πληθυσμό.

[Υποσημείωση 28 (σ. 707): …αυτός ο οιονεί flat tax στις καταθέσεις υιοθετήθηκε ύστερα από αίτημα του Κύπριου προέδρου ο οποίος φέρεται να ήθελε να φορολογήσει βαριά τους μικρούς καταθέτες ώστε να μην φύγουν από τη χώρα οι μεγάλοι…]

Thomas Piketty, 2014, Το κεφάλαιο στον 21^ο αιώνα σ. 651, 701

11/1/2018

Υπάρχουν κάποιες στιγμές που είτε το θέλει είτε όχι κάποιος, αναγκάζεται να πάρει θέση. Υπάρχουν στιγμές που η επιτήδεια ουδετερότητα δεν μπορεί να είναι ο,τιδήποτε άλλο από την σύνταξη με την κατεστημένη τάξη πραγμάτων και όλη την βία και αδικία που ενέχει.